Bark Zamrożony: Przyczyny, Objawy i Leczenie

Bark zamrożony to schorzenie, które manifestuje się znacznym ograniczeniem ruchomości stawu ramiennego, a w skrajnych przypadkach prowadzi nawet do całkowitego unieruchomienia. Patologia ta rozwija się na skutek intensywnego stanu zapalnego błony maziowej stawu, co skutkuje jej obkurczeniem.

Zjawisko to często określa się terminem „zamrożenie stawu” i może prowadzić do poważnych trudności z wykonywaniem codziennych aktów ruchowych, takich jak podnoszenie ramienia, ubieranie się czy wykonywanie prostych czynności.

Przyczyny występowania barku zamrożonego są wciąż nie do końca poznane. Jednak pewne czynniki demograficzne i zdrowotne mogą zwiększać ryzyko jego rozwoju. Schorzenie to najczęściej dotyka osób w wieku 40–50 lat, zwłaszcza kobiet.

Dodatkowe czynniki ryzyka obejmują osoby z cukrzycą, które mogą doświadczać komplikacji w zakresie ukrwienia oraz gojenia się tkanek, a także te z zaburzeniami hormonalnymi, takimi jak choroby tarczycy.

Warto wspomnieć, że w niektórych przypadkach, rozwój barku zamrożonego może być poprzedzony urazem lub operacją barku. Mimo to, w wielu sytuacjach schorzenie pojawia się bez wyraźnej przyczyny, co czyni go trudnym do przewidzenia i zrozumienia.

Ważne jest, aby zrozumieć, jakie objawy mogą wskazywać na rozwój tego schorzenia. Osoby z barkiem zamrożonym często skarżą się na ból w obrębie ramienia, który może być uporczywy i promieniować do szyi lub pleców. W miarę postępu choroby, ból często nasila się, a zakres ruchu w stawie znacznie się zmniejsza, co prowadzi do frustracji i ograniczenia jakości życia.

Leczenie barku zamrożonego zwykle obejmuje różne metody terapeutyczne, mające na celu złagodzenie dolegliwości oraz przywrócenie ruchomości stawu. 

Dzięki odpowiedniej terapii można znacząco poprawić funkcjonowanie stawu i jakość życia pacjenta.