Ból rzutowany

Ból rzutowany stanowi niezwykle interesujący i często skomplikowany fenomen w kontekście medycznym. Zgodnie z definicją, jest to ból odczuwany w miejscu oddalonym od obszaru, który faktycznie jest uszkodzony, ale oba te obszary są zaopatrywane przez te same lub sąsiednie segmenty nerwowe. Jest to zjawisko, które wywołane jest przez wspólne osiowe drogi przewodzenia informacji czuciowej i może mieć różne źródła, zarówno skórne, somatyczne, jak i trzewne.

Co ważne, ból rzutowany może występować samodzielnie lub towarzyszyć mu głęboki ból somatyczny lub trzewny. W przypadku, gdy jest spowodowany istniejącą chorobą trzewną lub układową, ból trzewny zazwyczaj pojawia się przed wystąpieniem objawów rzutowanych na obszarze mięśniowo-szkieletowym. Jednakże pacjent może nie pamiętać wcześniejszych epizodów bólu, a fizjoterapeuta może nie zapytać o inne objawy.

Charakterystyczne dla bólu rzutowanego jest to, że zazwyczaj jest łatwy do zlokalizowania przez pacjenta (który potrafi dokładnie wskazać miejsce bólu), ale nie ma wyraźnie określonych granic. Może się rozciągać lub promieniować z pierwotnego punktu i niekiedy towarzyszyć mu miejscowa tkliwość, jednak nie można obiektywnie stwierdzić zaburzeń czucia. Nadmiernie napięte mięśnie w okolicy miejsca bólu często towarzyszą bólowi trzewnemu.

Warto zauważyć, że choroby narządów wewnętrznych mogą generować odczucie nocycyceptywne, które jest przekazywane do tkanek somatycznych. Z drugiej strony, ból trzewny może być również rzutowany do narządów wewnętrznych, a pewne uszkodzenia struktur somatycznych mogą prowadzić do bólu odbijającego się w narządach wewnętrznych lub maskować ich objawy. Zidentyfikowanie rzeczywistego źródła bólu rzutowanego może stanowić wyzwanie, dlatego podczas zbierania wywiadu od osób cierpiących na ból, istotne jest zadanie odpowiednich pytań, aby lepiej zrozumieć i diagnozować tę dolegliwość.