Zakrzepica Żył Głębokich – Objawy, Diagnostyka i Metody Leczenia
Zakrzepica żył głębokich (ZŻG) to poważne schorzenie naczyniowe, które polega na tworzeniu się skrzeplin w żyłach głębokich, najczęściej w kończynach dolnych. Nieleczona może prowadzić do groźnych powikłań, takich jak zator płucny, dlatego wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie są kluczowe dla zdrowia i życia pacjenta.
Przyczyny i czynniki ryzyka zakrzepicy
Zakrzepica najczęściej rozwija się na skutek spowolnienia przepływu krwi, nadmiernej krzepliwości lub uszkodzenia ściany naczynia. Do głównych czynników ryzyka należą:
- długotrwałe unieruchomienie (np. w wyniku hospitalizacji, podróży),
- zabiegi operacyjne i urazy,
- otyłość i niewydolność serca,
- stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych i hormonalnej terapii zastępczej,
- ciąża i okres połogu,
- nowotwory oraz choroby autoimmunologiczne.
Objawy zakrzepicy żył głębokich
Zakrzepica często przebiega bezobjawowo, jednak u wielu pacjentów występują charakterystyczne symptomy, takie jak:
- ból i tkliwość kończyny,
- obrzęk, najczęściej jednej nogi,
- zaczerwienienie i nadmierne ucieplenie skóry,
- napięcie i uczucie ciężkości w nodze,
- widoczne, poszerzone żyły powierzchowne.
Najgroźniejszym powikłaniem zakrzepicy jest zator płucny, który objawia się dusznością, bólem w klatce piersiowej i kaszlem z odkrztuszaniem krwi. Jest to stan wymagający natychmiastowej interwencji medycznej.
Diagnostyka zakrzepicy żył głębokich
W przypadku podejrzenia zakrzepicy lekarz może zlecić:
- USG Doppler – podstawowe, bezbolesne badanie oceniające przepływ krwi w żyłach,
- badanie poziomu D-dimerów, którego podwyższony wynik może wskazywać na zakrzep,
- flebografię – badanie obrazowe z użyciem środka kontrastowego,
- testy genetyczne, jeśli istnieje podejrzenie wrodzonych zaburzeń krzepnięcia.
Metody leczenia zakrzepicy żył głębokich
Podstawą terapii jest leczenie przeciwkrzepliwe, które ma na celu zahamowanie powiększania się skrzepliny i zapobieganie jej oderwaniu. Stosuje się:
- heparyny drobnocząsteczkowe podawane podskórnie,
- doustne leki przeciwkrzepliwe,
- terapię trombolityczną, czyli leki rozpuszczające skrzeplinę w ciężkich przypadkach.
W niektórych sytuacjach konieczne jest leczenie zabiegowe, np. usunięcie zakrzepu metodą trombektomii lub założenie filtru do żyły głównej dolnej, który zapobiega przedostaniu się skrzeplin do płuc.
Rehabilitacja i profilaktyka zakrzepicy
Osoby po zakrzepicy powinny unikać długotrwałego unieruchomienia i stosować się do zaleceń rehabilitacyjnych:
- regularna aktywność fizyczna – spacery, ćwiczenia poprawiające krążenie,
- kompresjoterapia – noszenie pończoch uciskowych w celu poprawy krążenia żylnego,
- prawidłowa dieta – unikanie nadmiernej ilości tłuszczów i soli,
- nawodnienie organizmu – picie odpowiedniej ilości wody pomaga utrzymać prawidłową lepkość krwi.
Zakrzepica żył głębokich to poważne schorzenie wymagające szybkiej diagnostyki i leczenia. Wczesne rozpoznanie objawów oraz stosowanie profilaktyki u osób z grupy ryzyka mogą zapobiec groźnym powikłaniom, takim jak zator płucny. Regularna aktywność, zdrowa dieta oraz stosowanie kompresjoterapii to kluczowe elementy zapobiegania nawrotom choroby i poprawy jakości życia pacjentów po zakrzepicy.
Teraz wygeneruję grafikę do artykułu.